Jest to rekonstrukcja mieszkania warszawskiej rodziny w trzech różnych okresach: 3 września 1939 r. - kilka dni po wybuchu II wojny światowej, 8 marca 1943 r. - w czasie okupacji niemieckiej oraz 8 maja 1945 r. – w dniu kapitulacji Niemiec. We wnętrzach tych zainscenizowane są warunki życia polskiej inteligenckiej rodziny z Warszawy.
Zmieniające się elementy wystroju są odbiciem zmieniającej się sytuacji politycznej, społecznej i ekonomicznej okupowanego i walczącego kraju. Uzmysławiają one zwiedzającym pogarszające się z roku na rok warunki egzystencji, pokazywane są trudności aprowizacyjne, narzucone przez okupanta rygory, ale także sposoby radzenia sobie z tymi trudnościami. Ekspozycja koncentruje się na ukazaniu postaw członków rodziny, opisuje ich zaangażowanie w antyniemiecką konspirację i cywilne formy oporu - w tym tajne nauczanie. Ważnym wątkiem opowieści jest też los ludności żydowskiej, egzemplifikowany losem przedwojennych żydowskich sąsiadów. Podróż przez lata okupacji odbywa się z czteroosobową rodziną Jankowskich. Do stworzenia jej historii użyte zostały typowe elementy wojennych biografii polskich inteligentów.
Drugim elementem tej części wystawy, będącej zarówno ekspozycją, jak i przestrzenią edukacyjną jest rekonstrukcja sali lekcyjnej z drugiej połowy lat trzydziestych. Dzięki udanemu zabiegowi scenograficznemu zwiedzający będą mogli przekonać się jak wyglądała ówczesna szkoła, zaś wykorzystanie relacji i wspomnień wplecionych w dziecięcą opowieść ilustruje czego szkoła nauczała i jakich obywatelskich postaw wymagała od swoich uczniów.