Poznaj zidentyfikowanych poległych Obrońców
Jesienią 2019 r. zespół archeologów z MIIWŚ odnalazł szczątki dziewięciu obrońców Westerplatte. Dzięki współpracy Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku z Pomorskim Uniwersytetem Medycznym w Szczecinie oraz Oddziałową Komisją Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Instytutu Pamięci Narodowej w Gdańsku, do dziś udało się zidentyfikować siedmiu poległych obrońców Westerplatte.
Zachęcamy do zapoznania się z poniższymi informacjami i obejrzenia materiałów video przybliżających ich sylwetki:
STARSZY LEGIONISTA ZYGMUNT ZIĘBA (1914 – 1939)
Na Westerplatte trafił w stopniu legionisty we wrześniu 1938 r. z 5. Pułku Piechoty Legionów w Wilnie. Początek działań bojowych zastał go w rejonie placówki „Prom”, stanowiącej wschodni odcinek obrony. Tam został ranny w głowę. Przeniesiono go do punktu opatrunkowego znajdującego się w koszarach. Podczas bombardowania składnicy 2 września 1939 r. został ponownie ranny – tym razem w brzuch. Rana okazała się śmiertelna. Za najwyższe poświęcenie i poniesioną ofiarę st. legionista Zygmunt Zięba został odznaczony w 1945 r. orderem Virtuti Militari V klasy.
STARSZY LEGIONISTA IGNACY ZATORSKI (1915 – 1939)
Ignacy Zatorski, ur. 25 lipca 1915 r. we wsi Baranów (obecnie Suchedniów, mieszkał w Bugaju gm. Suchedniów, woj. świętokrzyskie). Syn Andrzeja i Marianny z domu Mendakiewicz. Służbę wojskową odbywał w 4. pułku piechoty legionów w Kielcach. Przybył na Westerplatte w dniu 30 marca 1939 r. w stopniu starszego legionisty jako celowniczy ckm. Od 17 sierpnia 1939 r. został przypisany do 1. drużyny I plutonu, mającego obsadzać wschodnie placówki systemu obronnego Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte. 31 sierpnia 1939 r. rozkazem dziennym Dowódcy Oddziału Wartowniczego kpt. Franciszka Dąbrowskiego przypisany do obsady wartowni nr 5. Brał udział w odpieraniu pierwszego niemieckiego szturmu na teren Składnicy w ramach obsady placówki Wał kpr. E. Szamlewskiego. Następnie walczył w rejonie wartowni nr 5. Po południu 2 września 1939 roku Zatorski znajdował się w wartowni nr 5, w której zginął w trakcie nalotu Luftwaffe.
Odznaczony pośmiertnie Krzyżem Orderu VM, V klasy (w 1945 r.). Rozkazem Personalnym Naczelnego Dowództwa WP Nr 749 z dnia 30. sierpnia 1945 r. za obronę Westerplatte.
KAPRAL BRONISŁAW PERUCKI (1915 – 1939)
Przybyły na Westerplatte wraz z ostatnim wzmocnieniem 13 sierpnia 1939 r. Przypisany do załogi wartowni nr 5. Zginął w jej wnętrzu w trakcie nalotu 2 września 1939 r. Pochowany przy willi oficerskiej w zbiorowej mogile po zakończeniu walk.
STARSZY STRZELEC WŁADYSŁAW OKRASA [OKRASZEWSKI] (1916 – 1939)
Na terenie składnicy od 30 lipca 1939 r. Żołnierz odpowiedzialny za aprowizację i wyżywienie załogi. Poległ 2 września 1939 r. w trakcie nalotu na Westerplatte w Wartowni nr 5. Pochowany przy willi oficerskiej w zbiorowej mogile po zakończeniu walk.
LEGIONISTA JÓZEF KITA (1915 – 1939)
Zameldował się na Westerplatte wraz z wiosenną zmianą 17 marca 1939 r. Został wybrany ordynansem Komendanta składnicy. Przypisany do załogi wartowni nr 5. Żołnierz z obsady Wartowni nr 5, zginął 2 września w trakcie bombardowania Westerplatte, pochowany przy willi oficerskiej w zbiorowej mogile po zakończeniu walk.
KAPRAL JAN GĘBURA (1915 – 1939)
Zameldował się na Westerplatte wraz z wiosenną zmianą 17 marca 1939 r. Żołnierz z obsady Wartowni nr 5, zginął 2 września w trakcie bombardowania Westerplatte, pochowany przy willi oficerskiej w zbiorowej mogile po zakończeniu walk.
PLUTONOWY ADOLF PETZELT (1906 – 1939)
Na Westerplatte od 20 września 1938 r. Dowódca Wartowni nr 5. Zginął 2 września 1939 r. w trakcie bombardowania Westerplatte w wartowni nr 5. Pochowany przy willi oficerskiej po zakończeniu walk.