#WojennyDzień - Zbrodnia w Wawrze
27 grudnia 1939 r. Niemcy zamordowali 107 cywili podwarszawskiej miejscowości Wawer (dzisiejsza dzielnica Warszawy). Zbrodnia ta jest uznawana za jedną z pierwszych masowych egzekucji – obok ludobójstwa w Bochni z 18 grudnia – przeprowadzonych na okupowanych ziemiach polskich.
W grudniu 1939 r. dwaj miejscowi kryminaliści zamordowali dwóch niemieckich podoficerów. W odwecie za zbrodnię w nocy z 26 na 27 grudnia aresztowano 114 polskich obywateli, mężczyzn w wieku od 15–70 lat. Było to niezgodne z zasadą odpowiedzialności zbiorowej obowiązującą w prawie międzynarodowym. Wśród aresztowanych byli pracownicy umysłowi, rzemieślnicy czy kupcy. Wielu z nich przebywało w Wawrze z powodu odwiedzin rodziny z okazji świąt Bożego Narodzenia. Mężczyźni zostali zaprowadzeni na niezabudowany plac znajdujący się pomiędzy ulicami Błękitną a Spiżową (obecnie ulica 27 grudnia), gdzie dokonano ich egzekucji przy użyciu karabinów maszynowych. Zginęło 107 osób, 7 udało się przeżyć pomimo odniesionych ran.
W 1940 r., aby upamiętnić to wydarzenie, Aleksander Kamiński utworzył konspiracyjną Organizację Małego Sabotażu o kryptonimie „Wawer”, która wchodziła w struktury Szarych Szeregów. Organizacja przeprowadzała akcje w ramach małego sabotażu, polegające m.in. na zrywaniu niemieckich plakatów czy malowaniu znaku Polski Walczącej na elewacjach.
