#WojennyDzień - Sowiecka zbrodnia w Nalibokach

8 maja 1943 r. oddział sowieckich partyzantów pod dowództwem Pawła Gulewicza, stacjonujących w Puszczy Nalibockiej, zorganizował napad na zamieszkaną przez Polaków miejscowość Naliboki, położoną w województwie nowogródzkim. W wyniku ataku zamordowano 128 mieszkańców miasteczka – w tym kobiety, dzieci oraz osoby starsze.

W Nalibokach znajdowała się placówka samoobrony Armii Krajowej pod dowództwem ppor. Eugeniusza Klimowicza „Okoń”. Od wiosny 1943 r. relacje między polską partyzantką a oddziałami sowieckimi działającymi na terenie okupowanych wschodnich województw II RP uległy pogorszeniu po ujawnieniu zbrodni katyńskiej. Sowieci, traktując wschodnie obszary RP jako swoją strefę wpływów, domagali się od polskich partyzantów podporządkowania ich rozkazom. Podporucznik Eugeniusz Klimowicz „Okoń” odrzucił te żądania, co było jednym z powodów ataku na Naliboki.

Nad ranem 8 maja 1943 r. sowieckie oddziały rozpoczęły pacyfikację miasteczka (niektórzy badacze wskazują również na udział w pacyfikacji Oddziału Bielskiego). W trakcie największej na Nawogródczyźnie sowieckiej akcji pacyfikacyjnej zginęło 128 osób – członków AK, miejscowej samoobrony oraz dzieci, kobiet i osób starszych. Sama miejscowość została poważnie zniszczona, a Sowieci ukradli majątek mieszkańców, w tym krowy i konie. Napastnicy twierdzili, że napad na Naliboki był związany z walką z rzekomo stacjonującym tam garnizonem niemieckim. Od marca 2001 r. w Instytucie Pamięci Narodowej prowadzone jest śledztwo w sprawie zbrodni popełnionej przez Sowietów na polskich mieszkańcach w Nalibokach.