#WojennyDzień - 80. rocznica śmierci Janusza Korczaka i dzieci, z którymi zginął w obozie zagłady w Treblince

7 sierpnia 1942 r. Janusz Korczak, lekarz, pedagog oraz pomysłodawca utworzenia Domu Sierot dla dzieci żydowskich w Warszawie, został zamordowany wraz z ok. 200 podopiecznymi i pozostałymi opiekunami sierocińca w obozie zagłady w Treblince.

W ramach zorganizowanej przez Niemców tzw. wielkiej akcji likwidacyjnej warszawskiego getta, 5 sierpnia 1942 r. Janusz Korczak wraz z podopiecznymi i pozostałymi opiekunami Domu Sierot wyruszyli na Umschlagplatz – miejsce koncentracji Żydów przed wywiezieniem ich do obozu śmierci w Treblince. Przyjaciele Janusza Korczaka oferowali mu pomoc w zorganizowaniu wyjścia z getta oraz znalezienia bezpiecznej kryjówki poza jego murami. Ten jednak nie był tą propozycją zainteresowany, podobnie jak jego współpracownicy z Domu Sierot, którzy nie mieli zamiaru pozostawić dzieci samych, bez opieki. Jedną z osób, która widziała Janusza Korczaka podczas marszu na Umschlagplatz była Irena Sendlerowa, która zapamiętała go w następujący sposób:

Był już wtedy bardzo chory, a mimo to szedł wyprostowany, z twarzą przypominającą maskę, pozornie opanowany: Szedł przodem tego tragicznego pochodu. Najmłodsze dziecko trzymał na ręku, a drugie maleństwo prowadził za rączkę. […]. Zmarł po przewiezieniu do niemieckiego obozu zagłady w Treblince.

W marcu 2015 r. sądownie uznano 7 sierpnia 1942 r. jako oficjalną datę śmierci Janusza Korczaka. Wiąże się to z faktem, że osoby przybywające do obozu były kierowane wprost do komór gazowych na pewną śmierć.