#WojennyDzień - 05.07 Początek bitwy na Łuku Kurskim

5 lipca 1943 r. rozpoczęła się niemiecko-sowiecka bitwa na Łuku Kurskim, uważana za największe starcie wojsk pancernych w dziejach wojen. Była to ostatnia próba uzyskania przewagi na froncie wschodnim przez III Rzeszę.

Po zwycięstwie Armii Czerwonej pod Stalingradem w lutym 1943 r. wojska niemieckie znalazły się w defensywie. Mimo to nadal zajmowały duże obszary ZSRS – m.in. z miastami Charków i Orzeł. Pomiędzy nimi znajdował się Kursk. Niemcy chcieli połączyć oba krańce tzw. Łuku Kurskiego i zająć miasto. Zaplanowali więc operację „Cytadela”, przewidującą jednoczesny atak na Kursk z północy i południa. Zwycięstwo miało być dla Niemców szansą na odzyskanie inicjatywy – zakładano, że będzie to początek kolejnego uderzenia, którego celem było przełamanie frontu i powtórzenie sukcesów Wehrmachtu z poprzednich lat. Sowieci znali plany wroga; zbudowali wokół Kurska dobrze ufortyfikowane linie obronne. W przededniu rozstrzygającej batalii naprzeciw siebie stanęło około 900 tys. żołnierzy niemieckich dysponujących 2,7 tys. czołgów i około 1,3 mln czerwonoarmistów z 3,5 tys. czołgów.

5 lipca 1943 r. Niemcy rozpoczęli ofensywę na północy i południu Łuku Kurskiego. Natarcie posuwało się jednak bardzo wolno i szybko ugrzęzło na sowieckich liniach obrony. 11 i 12 lipca pod Prochorówką doszło do jednej z największych bitew pancernych w historii. Krwawe starcie nie przyniosło rozstrzygnięcia, a oddziały niemieckie nie zdołały przełamać sowieckiej obrony i zostały odrzucone na pozycje zajmowane przed 5 lipca. Na dodatek Niemcy musieli oddelegować część swoich sił w związku z lądowaniem aliantów na Sycylii. Już 13 lipca Hitler zdecydował o przerwaniu operacji „Cytadela”.

Straty wojsk III Rzeszy, zwłaszcza wobec nikłych sukcesów strategicznych, były nadspodziewanie duże. Poległo prawie 60 tys. niemieckich żołnierzy. To jednak i tak niewiele w porównaniu z około 200 tys. poległych żołnierzy Armii Czerwonej. W ostatecznym rozrachunku to strona sowiecka odniosła zwycięstwo – zyskała na froncie wschodnim inicjatywę, której nie oddała do końca wojny.