#WojennyDzień - Wybuch Powstania Warszawskiego
1 sierpnia 1944 r. o godz. 17 wybuchło Powstanie Warszawskie. Miało ono na celu wyzwolenie stolicy spod niemieckiej okupacji. Mimo, że powstanie nie osiągnęło zakładanych celów militarnych i politycznych, stało się dla Polaków symbolem męstwa i wytrwałości w walce o niepodległość. Inspirowało także do działań kolejne pokolenia zmagające się z komunistyczną opresją w okresie powojennym.
Celem Powstania, będącego największą operacją akcji „Burza”, było wyzwolenie stolicy przed wkroczeniem do niej Armii Czerwonej. Kierownictwo Polskiego Państwa Podziemnego zamierzało wystąpić wobec Sowietów w roli gospodarza, jako jedyna legalna władza Rzeczypospolitej. W początkowej fazie walk inicjatywa należała do oddziałów powstańczych. Działania prowadzono w Śródmieściu, Starym Mieście, Dolnym Mokotowie i Żoliborzu. Duże części tych dzielnic zostały opanowane przez powstańców. Niemcy utrzymali jednak obiekty strategiczne: lotnisko, dworce, mosty. Siły powstańcze wsparła ludność cywilna Warszawy, która pomagała w budowie barykad, tworzeniu służb sanitarnych czy zaopatrywaniu w żywność i wodę. Odziały Armii Czerwonej stojące po drugiej stronie Wisły nie udzieliły pomocy pozwalając Niemcom stłumić powstanie po 63 dniach nierównej walki. W wyniku starć i dokonywanych przez niemieckich okupantów mordów zginęło od 16 do 18 tys. powstańców i od 150 do 180 tys. cywilów. Po kapitulacji miasto zostało zburzone, a jego ludność wygnana.
