#WojennyDzień - Wprowadzenie niemieckiego rozporządzenia regulującego kwestię aborcji w Niemczech i na terenach okupowanych

9 marca 1943 r. w Niemczech ukazało się pierwsze z rozporządzeń regulujących kwestię aborcji w Rzeszy i na terenach okupowanych, w tym także na ziemiach polskich. Zarządzenie dopuszczało możliwość legalnego przerwania ciąży przez Polki. Przepisy były częścią niemieckiej polityki narodowościowej, skierowanej przeciwko biologicznym podstawom istnienia okupowanych narodów.

Rozporządzenie z 9 marca 1943 r., które ukazało się w Dzienniku Ustaw Rzeszy, przewidywało karę więzienia, a nawet śmierci dla Niemek, które dopuściły się aborcji (nazywanej wówczas spędzaniem płodu). Jednocześnie zaznaczono, że nowe regulacje dotyczą wyłącznie Niemców, dając tym samym możliwość dokonania legalnej aborcji kobietom z okupowanych terenów wschodnich. Zapis ten umożliwił Niemcom dalsze procedowanie przepisów wymierzonych wprost przeciwko Polakom.

Już bowiem rozporządzenie Reichsführera do spraw zdrowia Leonarda Contiego z 11 marca 1943 r. precyzowało zapisy, dopuszczając legalną aborcję na życzenie dla robotnic przymusowych ze wschodniej Europy. Owo przyzwolenie wyraźnie rozciągnięto na Polki dalszymi zarządzeniami wykonawczymi Contiego z 30 marca i 22 czerwca 1943 r. Rozporządzenia dawały również możliwość złożenia wniosku o dokonanie aborcji u Polek lekarzom i pracodawcom. W Waltrop-Holthausen w Westfalii powstał Centralny Obóz Aborcyjny przeznaczony dla ciężarnych robotnic ze Wschodu.

Pomimo że stosowne niemieckie przepisy regulujące kwestię aborcji wśród Polek pojawiły się dopiero w 1943 r., polityka okupanta na tym polu określona została już wcześniej. W 1942 r. Adolf Hitler stwierdził: „W obliczu dużych rodzin tubylczej ludności jest dla nas bardzo korzystne, jeśli dziewczęta i kobiety mają możliwie najwięcej aborcji”. Mawiał również: „Osobiście zastrzelę tego idiotę, który chciałby wprowadzić w życie przepisy zabraniające aborcji na wschodnich terenach okupowanych”.