#WojennyDzień - Początek tworzenia Armii Polskiej w ZSRS pod dowództwem gen. Władysława Andersa

14 sierpnia 1941 r. zawarto w Moskwie umowę wojskową pomiędzy Polską a Związkiem Sowieckim. Zakładała ona utworzenie Armii Polskiej w ZSRS, złożonej z deportowanych obywateli polskich. Jej podpisanie było możliwe z uwagi na przywrócenie przez oba kraje stosunków dyplomatycznych, w myśl podpisanego 30 lipca układu Sikorski-Majski.

Podpisanie umowy wojskowej stanowiło formalną podstawę do utworzenia Armii Polskiej
w Związku Sowieckim pod dowództwem gen. Władysława Andersa, powstałej z kilkuset tysięcy obywateli Polski, deportowanych przez Sowietów w latach 1940-1941 z okupowanych terenów wschodnich II RP. Polscy obywatele po wprowadzeniu tzw. amnestii ruszyli z gułagów i specposiołków w kierunku Buzułuka (obecnie w obwodzie orenburskim, Rosja), gdzie zaczęła formować się Armia Andersa. Warunki organizowania się armii były fatalnie. Brakowało wszystkiego, przede wszystkim racji żywnościowych, broni oraz umundurowania. Choroby, wyczerpanie katorżniczą pracą oraz trudny klimat przyczyniły się do licznych zgonów żołnierzy. Wobec nadchodzącej zimy, w styczniu 1942 r., formujące się jednostki przeniesiono do Azji Środkowej (do sowieckich republik Kazachstanu, Kirgistanu i Uzbekistanu), skąd wiosną i latem 1942 r. ewakuowały się (116 tysięcy żołnierzy i cywili) do Iranu, rozpoczynając tym samym swój szlak bojowy.