#WojennyDzień - Niemiecki rozkaz całkowitego zniszczenia Warszawy
9 października 1944 r. Niemcy wydali rozkaz całkowitego zniszczenia Warszawy. Do stycznia 1945 r. zagładzie uległy cenne zabytki kultury, obiekty sakralne, infrastruktura mieszkalna i gospodarcza.
Podpisując akt kapitulacji Powstania Warszawskiego, dowództwo niemieckie zobowiązało się oszczędzić częściowo ocalałą zabudowę Warszawy, ze „szczególnym uwzględnieniem obiektów o dużej wartości historycznej, kulturalnej lub duchowej”. Niemcy nie zamierzali jednak dotrzymywać podjętych zobowiązań. 9 października 1944 r. Heinrich Himmler wydał rozkaz kompletnego zniszczenia miasta. Po opuszczeniu Warszawy przez powstańców i ludność cywilną dzieło zniszczenia, rozpoczęte jeszcze w trakcie trwania powstania, kontynuowano. Budynki były podpalane, a następnie systematycznie wyburzane przez specjalne odziały saperów. Działaniom tym towarzyszyła zakrojona na szeroką skalę grabież mienia publicznego i prywatnego. Zniszczono większość warszawskich kościołów i pomników, spalono największe polskie biblioteki. W ruiny i popioły obrócono archiwa oraz muzea i ich kolekcje. Niszczenie Warszawy nie miało uzasadnienia militarnego, pochłaniało natomiast cenne materiały wybuchowe i benzynę, które w końcowym okresie wojny były dla Niemców towarem deficytowym. Dewastacja stolicy oraz zabytków polskiej kultury była jedną z metod niszczenia narodu polskiego. Stojące w tym czasie po drugiej stronie Wisły oddziały sowieckie nie podjęły żadnych działań mogących powstrzymać Niemców.
