#WojennyDzień - Kapitulacja wojsk niemieckich w Stalingradzie
2 lutego 1943 r., po ponad pięciu miesiącach walk z Armią Czerwoną na terenie Stalingradu, wojska III Rzeszy i jej sojuszników skapitulowały. Tak zakończyło się jedno z największych i najkrwawszych starć II wojny światowej – bitwa stalingradzka.
Niemcom zależało na zajęciu miasta noszącego imię przywódcy Związku Sowieckiego. Bitwa o nie rozpoczęła się 23 sierpnia 1942 r. Po prawie trzech miesiącach walk, 18 listopada 1942 r., Niemcy praktycznie zajęli Stalingrad. W rękach Armii Czerwonej pozostał tylko skrawek jego północnej części. Dzień później rozpoczęła się sowiecka kontrofensywa – zwana operacją „Uran”. 22 listopada jednostki Armii Czerwonej okrążyły 6. Armię gen. Friedricha von Paulusa. Sukcesy wojsk sowieckich spowodowały, że 2 lutego 1943 r. jednostki Wehrmachtu i ich sojuszników skapitulowały. Po raz pierwszy od niemieckiego ataku na Związek Sowiecki to Armia Czerwona zdobyła strategiczną przewagę, która umożliwiła ostateczne pokonanie wroga.
Jedną z największych tragedii tej bitwy była śmierć cywilów, Józef Stalin nakazał bowiem wywieźć wyposażenie fabryk i żywność, ale nie przeprowadził ewakuacji mieszkańców Stalingradu. Tylko 23 sierpnia 1942 r. w czasie ponad 10-godzinnego nalotu zniszczono ponad 80% tkanki miejskiej; zginęło wówczas kilkadziesiąt tysięcy osób. Głód, choroby zakaźne, nieustane walki w mieście, bombardowania powodowały liczne zgony wśród ludności cywilnej. Każda ze stron straciła ponad milion ludzi. Ponad 91 tys. żołnierzy Wehrmachtu i ich sojuszników trafiło do sowieckiej niewoli. Ze względu na ogrom zaangażowanych sił i środków bitwa stalingradzka jest jednym z największych starć II wojny światowej, a jej przełomowy charakter dla dalszych losów globalnego konfliktu jest bezdyskusyjny.
