#WojennyDzień - Kapitulacja Powstania Warszawskiego
2 października 1944 r., po 63 dniach heroicznego boju z przeważającymi siłami niemieckimi, zakończyło się Powstanie Warszawskie. Z powodu braku realnej pomocy ze strony sojuszników, niedoboru broni, amunicji i ogromnej liczby rannych, a także by przestać narażać ludność cywilną, dowództwo Armii Krajowej zdecydowało o zaniechaniu dalszej walki.
Na początku września 1944 r. Niemcy przejęli inicjatywę i zajmowali kolejne dzielnice Warszawy: po upadku Starówki, padło Powiśle. W końcu miesiąca powstańcy utracili Mokotów i Żoliborz. Pomoc ze strony Sowietów, stojących po drugiej stronie Wisły, nie nadchodziła, a zrzuty alianckie były niewystarczające. Warszawska AK liczyła już zaledwie 20 tys. żołnierzy. Powstańcy prowadzili heroiczny i samotny bój z niemieckimi wojskami przez 63 dni. Ostatecznie ze względu na brak perspektyw dalszej walki 2 października 1944 r. przedstawiciele AK podpisali w Ożarowie akt kapitulacji. Na mocy porozumienia 5 października 1944 r. do niewoli niemieckiej trafiło ponad 11,5 tys. żołnierzy broniących Śródmieścia oraz członkowie dowództwa AK z gen. Tadeuszem Komorowskim „Borem” na czele. W czasie walk w Warszawie zginęło około 18 tys. powstańców, a około 25 tys. zostało rannych. Straty wśród ludności cywilnej były ogromne – wynosiły ok. 180 tys. osób. Ponad 500 tys. mieszkańców wygnano z miasta. Część z nich wysłano na roboty przymusowe oraz do obozów koncentracyjnych. Po zakończeniu walk Niemcy obrabowali i zniszczyli Warszawę.
***
Od 2015 r. 2 października obchodzimy Dzień Pamięci o Cywilnej Ludności Powstańczej Warszawy. Święto ma na celu upamiętnić ofiarność i determinację mieszkańców polskiej stolicy.
