#WojennyDzień - Kapitulacja polskiego garnizonu na Helu
2 października 1939 r. w Grand Hotelu w Sopocie kpt. Antoni Kasztelan i kmdr Marian Majewski podpisali akt kapitulacji załogi Helu. Tym samym obrona Wybrzeża dobiegła końca.
Działania wojenne na Helu rozpoczęły się 1 września 1939 r. Dopiero jednak po skapitulowaniu Oksywia, 19 września 1939 r., kiedy Hel stał się ostatnim punktem oporu na Wybrzeżu, toczące się tam walki znacznie się wzmogły. W nocy z 27 na 28 września 1939 r. kadm. Józef Unrug, jeden z dowódców obrony Wybrzeża, otrzymał depeszę od gen. Juliusza Rómmla: „Ze względu na ciężkie położenie i wyjątkową nędzę i biedę cywilnej ludności stolicy, Warszawa kapituluje. Zostawiam Panu Admirałowi do uznania decyzję odnośnie Helu, jednakże niepożądany jest zbyteczny rozlew krwi”. Po otrzymaniu depeszy zwołano naradę. Początkowo postanowiono nie poddawać się i nadal stawiać opór. Braki zapasów i amunicji oraz brak pomocy z Zachodu przyspieszyły jednak decyzję o kapitulacji. W ciągu 32 dni walk na Helu zginęło 50 żołnierzy, ok. 150 zostało rannych, a 3,2 tys. osób trafiło do niemieckiej niewoli.
