#WojennyDzień - Bunt więźniów w niemieckim obozie zagłady w Sobiborze
14 października 1943 r. w niemieckim obozie zagłady w Sobiborze wybuchł zbrojny bunt. Jednodniowe powstanie jest uważane za jedno z najbardziej udanych wystąpień przeciwko nazistom w czasie II wojny światowej.
Latem 1943 r. w obozie powstała konspiracyjna grupa, kierowana przez Leona Feldhendlera. Brakowało jej jednak doświadczenia wojskowego do przeprowadzenia udanego powstania. We wrześniu 1943 r. w ramach jednego z transportów z Mińska do Sobiboru trafił Aleksander Pieczerski – sowiecki porucznik, który dołączył do konspiracyjnej grupy i opracował plan masowej ucieczki. Jego realizację rozpoczęto 14 października 1943 r., podstępem zwabiając esesmanów do warsztatów, gdzie zostali zabici. Ponadto więźniowie odcięli prąd i kable telefoniczne, by uniemożliwić wezwanie pomocy. Zapadający zmrok pozwolił na ucieczkę ponad 300 więźniom spośród ponad 500 przebywających w tym czasie na terenie obozu. Po zakończeniu powstania Niemcy wymordowali tych, którym nie udało się uciec. Ponadto przystąpiono do likwidacji obozu, zacierając wszelkie ślady jego istnienia. Liczba ofiar zamordowanych w obozie koncentracyjnym w Sobiborze w czasie jego funkcjonowania od maja 1942 r. nie jest znana. Szacuje się, że zginęło w nim co najmniej 250 tys. Żydów z okupowanych terenów Europy oraz ok. 1000 Polaków.
