"Kapsuła czasu" w leju po bombie, czyli o niecodziennych odkryciach archeologów na Westerplatte.

Niemieckie lotnictwo w sile 58 samolotów Junkers Ju-87B Stuka oraz 3 maszyn Heinkel He-111E zbombardowało wtedy obszar półwyspu, zrzucając w sumie 258 bomb kruszących i zapalających o łącznej wadze 26,5 tony. Eksplorowany lej, którego średnica wynosiła niemal 11 metrów, a całkowita głębokość dochodzić może nawet do 3 metrów, jest efektem wybuchu bomby o wagomiarze 250 kg.

Po zakończonych walkach opisywany lej – podobnie jak wiele innych, wykorzystany został jako gotowy dół śmietniskowy. W wyniku porządkowania terenu Westerplatte po bitwie, do leja trafiły wszelkie rzeczy uznane przez Niemców za niepotrzebne, jak również gruz i inne materiały ze zniszczonych podczas walk budynków. W ten sposób stał on się swoistą „kapsułą czasu”, w której zachowały się przedmioty będące na wyposażeniu Wojskowej Składnicy Tranzytowej.

Podczas eksploracji archeologicznej leja, muzealni archeolodzy odnaleźli duże ilości ołowianych plomb, mundurowych guzików i haków, różnego rodzaju narzędzi, szklanych butelek i kałamarzy, elementów wyposażenia budynków (klamek, zamków, włączników i gniazdek elektrycznych, itp.), oraz wiele innych zbytków.

Wyjątkowym znaleziskiem jest odkryta kilka dni temu, świetnie zachowana emaliowana tabliczka, pochodząca zapewne z drzwi jednego z administracyjnych pomieszczeń któregoś z budynków Składnicy.

Po niezbędnych pracach konserwacyjnych, ten wyjątkowy zabytek trafi na przygotowywaną obecnie wystawę archeologiczną Muzeum Westerplatte, której otwarcie zaplanowano na przyszły rok.

Spis ilustracji
1.    Emaliowana tabliczka znaleziona podczas eksploracji leja.
2.    Lej po bombie SC 250 podczas eksploracji.
3.    Tabliczka in situ w warstwach zasypiska leja.
4.    Archiwalne zdjęcia opisywanego leja wykonane po zakończeniu walk. 
5.    Prace dokumentacyjne.