Cykl #ZobaczKonserwacjeMIIWŚ - fragment motocykla produkcji brytyjskiego przedsiębiorstwa zbrojeniowego i motoryzacyjnego

W dzisiejszej odsłonie cyklu #ZobaczKonserwacjeMIIWŚ prezentujemy proces konserwacji tabliczki znamionowej firmy Motor-Import-Haus E. Boedeker & Z. v. Grabla mieszczącej się w Gdańsku przy ul. Aksamitnej 8 (przed wojną Samtgasse 8).

Firma zajmowała się m.in. dystrybucją motocykli, jak i części zamiennych. Na tabliczce zamieszczono także logo oraz symbol brytyjskiego przedsiębiorstwa zbrojeniowego i motoryzacyjnego BSA (Birmingham Small Arms Company)”

Zdj. Reklama importera z 1929 (źródło: Danziger Wirtschaftsheft der Danziger Zeitung no.3 1929, http://www.bibliotekacyfrowa.eu/Content/53315/59475.pdf).

Zdj. Reklama firmy Motor-Import-Haus z roku 1930 (źródło: Danziger Sonntags Zeitung 20.04.1930, https://pbc.gda.pl/Content/70810/Nr_012.pdf).

Obiekt został odnaleziony podczas nadzoru archeologicznego przy budynku dawnej elektrowni Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte w 2022 roku.

Składa się z dwóch różnych metali. Podstawę stanowi blacha stalowa do której za pomocą czterech nitów przytwierdzona została tabliczka znamionowa wykonana z blachy mosiężnej. Zróżnicowane materiały  wymagały odmiennych zabiegów konserwatorskich, tworząc proces konserwacji bardziej skomplikowanym.

Zdj. Fragment elementu motocykla przed konserwacją.

Zdj. Fragment części motocykla przed konserwacją, widok z drugiej strony.

W pierwszym etapie konserwacji przystąpiono do oczyszczenia przedmiotu z luźnych nawarstwień korozyjnych elementu stalowego. Produkty korozji usuwano mechanicznie przy użyciu szczoteczek stalowych montowanych na mikrosilniku protetycznym. Po doczyszczeniu powierzchni do pożądanego stanu blachę stalową pokryto inhibitorem korozji.

Zdj. Oczyszczanie obiektu z luźnych nawarstwień korozyjnych przy pomocy mikrosilnika.

Zdj. Pracownik działu konserwacji w trakcie oczyszczania obiektu.

Dużym problemem było doczyszczenie miejsca styku mosiężnej tabliczki ze stalowym podłożem. Niestety nie było możliwości rozdzielenia tych dwóch elementów, gdyż wiązałoby się to z uszkodzeniem struktury zabytku. Z tego powodu ograniczono się do wstrzyknięć inhibitora korozji. 

Następnie przystąpiono do oczyszczania blaszki mosiężnej.

Konserwator przyjął sobie za cel próbę oczyszczenia tabliczki do takiego stopnia, aby w miarę możliwości udało się ją rozczytać. Sumienna i długotrwała praca przy użyciu delikatnych gumek ściernych doprowadziła do całkowitego uczytelnienia tabliczki.

Końcowym etapem procesu konserwacji było pokrycie powierzchni przedmiotu warstwami zabezpieczającymi. W tym celu użyto kopolimeru żywic akrylowych oraz wosku mikrokrystalicznego.
 

Zdj. Pokrywanie zabytku warstwą żywicy konserwatorskiej.

Szeregowi zabiegów konserwatorskich towarzyszył proces wykonania dokumentacji fotograficznej, dzięki czemu możemy prześledzić wszystkie etapy pracy konserwatorskiej.

Zdj. Obiekt po konserwacji.

Zdj. Obiekt po konserwacji.