81 lat temu atakiem niemieckim na Polskę rozpoczęła się II wojna światowa

1 września 1939 r. niemieckim atakiem na Polskę rozpoczęła się II wojna światowa. To polski żołnierz pierwszy stawił opór najpierw niemieckiej, a później sowieckiej agresji. Pozostawiony przez sojuszników, nie tracąc wiary w zwycięstwo, walczył do końca z okupantami - zarówno na polu bitwy, jak i w konspiracji.

1 września 1939 r. około godziny 4.48 rozpoczął się niemiecki atak na pozycje polskie w Gdańsku. zapoczątkowując największy w dziejach ludzkości konflikt zbrojny. Jedne z pierwszych strzałów II wojny światowej padły z pancernika Schleswig-Holstein i zostały oddane w kierunku Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte. Pomimo znaczącej dysproporcji sił pomiędzy nacierającymi wojskami niemieckimi a polskimi obrońcami Westerplatte broniło się aż siedem dni. W Gdańsku dzielnie walczyła z agresorem także obsada Poczty Polskiej.

Innymi obiektami zaatakowanymi przez niemieckich najeźdźców jako jedne z pierwszych były mosty i dworzec kolejowy w Tczewie - ważnym węzeł komunikacyjny w tzw. „korytarzu pomorskim”. Niemcom zależało na szybkim zdobyciu miasta ze względów strategicznych.

Do historii przeszły także bestialskie bombardowania Wielunia w pierwszych godzinach wojny, przeprowadzone przez samoloty niemieckiego Luftwaffe, których celem była ludność cywilna.

Od pierwszych dni Hitler realizował koncepcję wojny błyskawicznej. Ataki zostały przeprowadzone z morza, lądu i powietrza na całych długościach granic. Przewaga militarna wojsk niemieckich spowodowała przełamanie polskiego heroicznego oporu i wkroczenie wroga w głąb kraju.

Wydarzenia, które rozegrały się we wrześniu i październiku 1939 r., zajmują szczególne miejsce zarówno w dziejach Polski, jak i całej Europy. Żołnierz polski w osamotnieniu podjął walkę z najeźdźcami - najpierw 1 września z niemiecką hitlerowską III Rzeszą, a 17 września ze Związkiem Sowieckim. Należy także wspomnieć, że od strony południowej walczył także z wkraczającymi do Polski wojskami słowackimi. Celem najeźdźców było nie tylko zwycięstwo militarne i zdobycze terytorialne ustalone 23 sierpnia 1939 r. w pakcie Hitler-Stalin, ale również trwałe wymazanie Polski z mapy politycznej Europy.

Żołnierz polski bił się dzielnie i ofiarnie, będąc osaczonym z każdej strony przez ponad miesiąc. Pokonany na polu bitwy nie przestał wierzyć w zwycięstwo, kontynuując walkę z okupantem niemieckim i sowieckim w konspiracji.