Ze smutkiem przyjęliśmy informację o śmierci pani Krystyny Tomaszyk
Ze smutkiem przyjęliśmy informację o śmierci pani Krystyny Tomaszyk.
Wyrazy głębokiego współczucia składamy Rodzinie i Bliskim.
Krystyna Tomaszyk urodzona 7 maja 1932 r. w Wilnie, córka przedwojennego sędziego. Wiosną 1940 r. została z matką i młodszym bratem deportowana z Sokółki koło Białegostoku w głąb ZSRS, do Krasnojarska. Jej ojciec Stanisław Skwarko trafił do łagru w Workucie. Odnaleźli się dopiero w 1942 r. w Iranie – Skwarko był żołnierzem armii gen. Władysława Andersa, Jej matka Krystyna Skwarko przybyła do Nowej Zelandii wraz z dziećmi w charakterze kierowniczki szkoły dla chłopców i opiekunki dzieci ocalonych ze zsyłki na Syberię. Ukończyła studia humanistyczne na Uniwersytecie Wiktorii w Wellington. W życiu zawodowym obejmowała stanowiska: doradcy w Departamencie Opieki nad Maorysami, doradcy ds. małżeńskich, doradcy dla Organizacji Opieki nad Intelektualnie Niesprawnymi, doradcy ds. społecznych w Zarządzie Miejskim w Hamilton, doradcy w Regionalnym Komitecie Dyscyplinarnym Lekarzy. Była nauczycielką, wolontariuszką w Khalighat – w Domu Śmierci Matki Teresy w Kalkucie, niezależną pisarką, tłumaczem i autorką wielu artykułów, redaktorem i wydawcą miesięcznika-biuletynu „Contact”, prezesem Koła Polek w Wellington, członkiem innych organizacji, takich jak: Stowarzyszenie Polaków Nowej Zelandii, Instytut Spraw Międzynarodowych i innych.
Została uhonorowana tytułem „Waikato Woman of the Year” przez Plunket Society w Hamilton. Była wybitną propagatorką historii Dzieci z Pahiatua oraz znaczenia przyjęcia polskich sierot syberyjskich przez Nową Zelandię dla przyjaznych stosunków dwustronnych.
W 2018 r. „za wybitne zasługi w działalności na rzecz środowisk polonijnych w Nowej Zelandii, za popularyzowanie polskiej kultury i historii, za działalność na rzecz krzewienia polskości i kształtowania postaw patriotycznych” została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi RP.
