W dniu 21 listopada 1939 roku Niemcy przekazały Słowacji (Pierwszej Republice Słowackiej) ponad 700 km2 terenów przygranicznych II Rzeczpospolitej
W związku z agresją III Rzeszy i Związku Sowieckiego na Polskę we wrześniu 1939 roku kwestia udziału Słowacji w konflikcie zbrojnym bywa marginalizowana. Państwo to zostało powołane do życia za proklamacją niepodległości przez marionetkowego, wobec III Rzeszy, prezydenta - księdza Jozefa Tiso - w sytuacji zajęcia przez Niemców Czechosłowacji w marcu 1939 roku. W ramach tajnych narad, prowadzonych w dniach 20-21 marca 1939 z Berlinem, Tiso zadeklarował udział Pierwszej Republiki Słowackiej w planowanym przez Adolfa Hitlera ataku na Polskę. Zgodził się również na wykorzystanie szlaków komunikacyjnych w celu szybszego przerzucania sił przez Wermacht do Polski.
Już we wczesnych godzinach rannych dnia 1 września 1939 roku, obok wojsk niemieckich, siły słowackie wkroczyły na południowe terytorium Polski. Agresorzy nie czekali na rozkaz z Berlina. Szlak bojowy wiódł m.in. przez Zakopane, Spisz, Jaworzynę, Duklę i Sanok. W związku z działaniami zbrojnymi prowadzonymi przez Słowację do niewoli trafiło ok. 1350 polskich żołnierzy, którzy następnie w większości zostali wydani Niemcom. Po zakończeniu kampanii wrześniowej Hitler przesłał list gratulacyjny na ręce księdza Tiso. Jeszcze we wrześniu 1939 roku w Zakopanem odbyła się defilada wojsk słowackich, a kolejna- 5 października 1939 roku- w Popradzie.
Niemcy wynagrodziły udział w ataku na Polskę przekazaniem 770km2 terytorium II Rzeczpospolitej- przedwojennego Spiszu i Orawy. Oznaczało to utratę ok. 0,2% terytorium przez przedwojenną Polskę. Działania podjęte przeciwko Polsce nie miały żadnego znaczenia strategicznego i militarnego. Zostały jednak wykorzystane w celach propagandowych, traktując agresję na II Rzeczpospolitą jako ogromny sukces.
Zdj. Podpisanie układu niemiecko-słowackiego przez ministra spraw zagranicznych III Rzeszy Joachima von Ribbentropa (drugi z prawej) i posła słowackiego w Berlinie Matusza Cernaka (trzeci z prawej), Berlin 1939 (Źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe).
