Przejściowe odprężenie

W stosunkach polsko – niemieckich w pod koniec 1933 r., nastąpił pozytywny zwrot czego wyrazem było podpisanie w styczniu 1934 r., paktu o nieagresji. Poprawne relacje obu państw, znalazły również odzwierciedlenie w sytuacji jaka panowała w Wolnym Mieście Gdańsku. Zarówno Albert Forster gauleiter NSDAP, jak i prezydent Senatu Arthur Karl Greiser na rozkaz Hitlera, odstąpili od demonstracji siłowych, na rzecz legalnych lub półlegalnych zabiegów politycznych. Celem ich działań było utworzenie z NSDAP jedynej siły politycznej na terenie Wolnego Miasta Gdańska.

Efekty tej polityki były już widoczne, po wyborach do Volkstagu w 1935 r., kiedy to narodowi socjaliści zyskali 42 mandaty (58,3 %). W drugiej połowie 1936 r., wraz ze wzrostem poparcia dla partii Hitlera w Wolnym Mieście, rosła aktywność działaczy partyjnych. Na wiecach i demonstracjach partyjnych miały miejsce ataki na ludność żydowską i Komisarza Ligi Narodów.

Służba w Wojskowej Składnicy na Westerplatte w okresie 1934 - 1936 przebiegała stosunkowo spokojnie. Stosunek władz miasta do załogi, jak i relacje żołnierzy z mieszkańcami Gdańska były poprawne. Nie notowano aktów przemocy.