Pokaz filmu "Ostatni korespondent. Oblężenie Warszawy" i spotkanie z twórcami

4 września o godzinie 17.00 zapraszamy na bezpłatny pokaz filmu dokumentalnego „Ostatni korespondent. Oblężenie Warszawy”. Po projekcji odbędzie się spotkanie z Eugeniuszem Starkym, reżyserem filmu i Samem Bryanem, synem Juliena Bryana, autora archiwalnych zdjęć z oblężenia Warszawy we wrześniu 1939 roku. Pokaz odbędzie się w sali kinowej Muzeum II Wojny Światowej (poziom -3).

"Naród taki, nie może być zwyciężony".
Julien Bryan

Dzięki poświęceniu obrońców Warszawy we wrześniu 1939 r., które sfilmował oraz opisał Julien Bryan, świat dowiedział się o nowej wojnie Hitlera, wojnie przeciwko ludności cywilnej. Bryan ostrzegł Zachód: to, co stało się w Warszawie, stanie się w Paryżu, Londynie lub nawet w Nowym Jorku. Obrazy nalotów i agonii ludności cywilnej Warszawy dotarły dzięki niemu do światowej opinii publicznej. Film dokumentalny w reżyserii Eugeniusza Starky'ego za pomocą archiwalnych zdjęć autorstwa Juliena Bryana przedstawia pierwsze dni walki w oblężonej Warszawie.

Amerykański korespondent w oblężonej Warszawie
Julien Bryan, amerykański dokumentalista, 1 września 1939 r. znajdował się w pociągu relacji Bukareszt-Warszawa. Po przekroczeniu granicy jego pociąg został zbombardowany. Wybuchła wojna. Po wielodniowej dramatycznej podróży znalazł się w Warszawie. Tutaj został aresztowany i posądzony o szpiegostwo. Prezydent Stefan Starzyńskiego dał mu list polecający oraz samochód i eskortę. To umożliwiło mu dokumentowanie tamtych dni.

Julien Bryan nie interesował się zdjęciami z pola walki. Starał się pokazać losy prawdziwych ofiar wojny - ludności cywilnej. Trafił w sam środek nowego typu wojny toczonej za pomocą zmasowanych ataków lotniczych. Niemcy bombardowali miasta, drogi przepełnione uchodźcami, węzły kolejowe. Nawet kobiety kopiące kartofle stały się „obiektem militarnym” dla niemieckich lotników. Z ogromną dokładnością i jednocześnie wielką odwagą osobistą, Julien Bryan opisywał i fotografował każdy szczegół z oblężenia Warszawy. Budowanie barykad, bombardowane szpitale i kościoły, uciekinierów, którzy stracili dach nad głową.

Przez radio Bryan informował świat o tragedii Warszawy. Zaapelował do prezydenta Roosevelta o pomoc. Zyskał tym sobie ogromną wdzięczność Warszawiaków. Jego obecność była dla wielu z nich nadzieją, że świat się dowie o tragedii miasta i kraju, opuszczonego przez aliantów.

Zaraz po powrocie do Stanów zdjęcia i artykuły Bryana zamieściły największe ówczesne tygodniki. Zdjęcie dziewczynki płaczącej nad zabitą siostrą obiegło cały świat i stało się symbolem okrucieństwa Niemców. Bryan zrealizował pierwszą kronikę filmową drugiej wojny. Obejrzało ją niemal 300 milionów ludzi na całym świecie. Kronika ta proroczo pokazała to, co  wkrótce miało spotkać inne miasta europejskie.