Pierwszy powstańczy żołd – sierpień 1944 r.

AK „Reguła” Pierwszy żołd powstańczy SIERPIEŃ 1944 R. – banknoty z takim napisem pojawiły się wśród Powstańców Warszawskich walczących w Śródmieściu. Celem akcji zainicjowanej z pobudek patriotycznych przez mjr. Stanisława Steczkowskiego było umacnianie wiary w zwycięstwo Powstania Warszawskiego. Dla Powstańców banknoty miały być pamiątką udziału w walkach w niepodległościowym zrywie zbrojnym.

Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku przechowuje w swoich zbiorach różne pamiątki z okresu Powstania Warszawskiego. Są to między innymi dwa banknoty o nominałach 2 i 5 zł z dodatkowymi napisami: AK „Reguła” Pierwszy żołd powstańczy SIERPIEŃ 1944 R. Nie były to osobne emisje tego rodzaju pieniędzy. Nadruki pojawiły się na będących w tym okresie w obiegu banknotach, zwanych potocznie „młynarkami”, wydawanych przez Bank Emisyjny w Polsce, który był w rzeczywistości niemiecką instytucją emitującą pieniądze na terenie Generalnego Gubernatorstwa. Nazwa „młynarki” wzięła się od nazwiska dyrektora Banku Emisyjnego w Polsce Feliksa Młynarskiego. Akcja z nadrukami na banknotach nie była inicjatywą Komendy Głównej AK, a wyłącznie dowódcy IV Rejonu Obwodu Śródmieście w Warszawie mjr. Stanisława Steczkowskiego i miała na celu umacnianie wiary w zwycięstwo Powstania Warszawskiego. Ogromny entuzjazm pierwszych dni Powstania związany z sukcesami w walce i w zajmowaniu strategicznych punktów w stolicy udzielił się również dowódcy IV Regionu, który kierując się wyłącznie patriotycznymi pobudkami, chciał upamiętnić te wydarzenia. Z jego rozkazu przygotowywano ostemplowane pieniądze, którymi wypłacano pierwszy symboliczny żołd powstańczy. Otrzymane banknoty miały być dla żołnierzy pamiątką udziału w walkach w powstańczym zrywie niepodległościowym. Nadruki znalazły się na używanych banknotach, przeważnie o nominałach 10, 20, 50 i 100 złotych, a znacznie rzadziej 1, 2, 5 i 500 złotych.