OPISY FILMÓW I ZWIASTUNY: LIPIEC 2024
DO GRANIC
Reż. A. Rojas, J. S. Vásquez, 77 min, 2022, Hiszpania, thriller
Opis: Minimalne środki, maksymalne napięcie! „Do granic” to hiszpański thriller psychologiczny, który zamyka się w zaledwie 77 minutach i niemal w całości rozgrywa się w jednej przestrzeni, a mimo to nie można oderwać od niego oczu. Ten festiwalowy przebój zdobył niemal 30 nagród na całym świecie. Krytyka okrzyknęła go „masterclassem z suspensu”, a na portalu Rotten Tomatoes ma obecnie ocenę 100% – zarówno od krytyków filmowych, jak i od widzów. Diego i Elena chcą rozpocząć nowe życie w Stanach Zjednoczonych. Dopilnowali wszelkich formalności, zostają jednak zatrzymani na nowojorskim lotnisku. Prowadzone przez służby migracyjne przesłuchanie stawia pod znakiem zapytania nie tylko powody, dla których chcą zamieszkać w USA, ale także ich relację. Ile tak naprawdę wiedzą o sobie? Ile sekretów wytrzyma ich związek? Jak szybko można stracić zaufanie do najbliższej osoby?
„Do granic” stawia niewygodne pytania, mnoży wątpliwości, zasiewa ziarno niepokoju i rozciąga wokół bohaterów misterną sieć podejrzeń. Ten rozegrany w klaustrofobicznej atmosferze film, w którym liczy się każde drgnięcie powieki i każda kropelka potu, przypomina inne minimalistyczne i bezbłędnie wyreżyserowane produkcje, takie jak „Winni” i „Locke”. Jednak w tle intymnej opowieści o związku, którego losy ważą się na naszych oczach, „Do granic” podejmuje także dyskusję o niewidzialnym przywileju, złym pochodzeniu i ludziach, którzy boją się latać, chociaż to nie wysokość budzi w nich paniczny lęk. Relacje między USA, Europą i resztą świata są przecież równie skomplikowane, jak związki między ludźmi, a przekraczanie granic zawsze jest ryzykowne.
JUTRO BĘDZIE NASZE
Reż. Paola Cortellesi, 118 min, 2023, Włochy, dramat, komedia
Opis: „Nawet na służącą się nie nadajesz!” – mówi do Delii jej mąż, jedną ręką zabierając jej wypłatę, a drugą wymierzając siarczysty policzek. Nieśmieszne? A może jednak dobrze się będziecie bawić w tym (nie)miłym towarzystwie? „Jutro będzie nasze” – mocny, a jednocześnie zabawny i pełen emocji kobiecy głos, który stał się jednym z największych przebojów kinowych we Włoszech, wyprzedzając w tamtejszym box office nawet „Barbie” Grety Gerwig i „Oppenheimera” Christophera Nolana. Jest to zasługą między innymi jednego z najbardziej zaskakujących – i jednocześnie satysfakcjonujących – zakończeń filmowych ostatnich lat.
„Jutro będzie nasze” to debiut komiczki i aktorki, Paoli Cortellesi, która podążając śladem Phoebe Waller-Bridge („Fleabag”), zagrała w nim także główną rolę. Z Delią może utożsamić się każda z nas, bo i my dokonujemy na co dzień rzeczy niemożliwych – ogarniamy dom i pracę, dzieci i starszych członków rodziny, łagodzimy złe humory męża albo emocje nastoletniej córki. Delia urabia sobie ręce po łokcie, a w zamian dostaje tylko kolejne razy, pretensje i fochy. Jest również przekonana, że szykującą się do zamążpójścia córkę czeka podobny los. Jednak pewnego dnia przychodzi do niej list, który prowokuje ją do buntu i skłania do zaskakująco śmiałych czynów, których nikt się nie spodziewa po gospodyni domowej. „Jutro będzie nasze” emanuje duchem zmiany, wiarą w siłę kobiet i kobiecą solidarność. Jest też odą na cześć pięknych, acz burzliwych relacji matek z córkami.
Ten włoski przebój rozgrywa się w podnoszącym się z kryzysu powojennym Rzymie i nawiązuje do dzieł neorealizmu, w szlachetną tradycję wkłada jednak współczesne treści. Bo „Jutro będzie nasze” mówi o zbiorowym przebudzeniu, o kobietach, które jako pierwsze odważyły się przeciwstawić dziedzictwu przemocy. Przeplatający śmiech i łzy, wprost dotykający bolesnych doświadczeń, a przy tym lekki jak rzymskie wakacje film Cortellesi dowodzi, że przyszłość leży – dosłownie – w naszych rękach. Czy od czasów naszych babek coś dla siebie wywalczyłyśmy? Tak, i lepiej mocno tego pilnujmy, mówi reżyserka. Film Cortellesi w rytm włoskich ballad prowadzi nas przez współczucie, wściekłość, śmiech i wzruszenie, zarówno stawiając nas przed brutalną prawdą, jak i dając nieskończone pokłady nadziei. Bella ciao!
KRÓLESTWO ZWIERZĄT
Reż. Thomas Cailley, 130 min, 2023, Francja, przygodowy, sci-fi
Opis: „Królestwo zwierząt” to najnowszy film w reżyserii Thomasa Cailleya, nagrodzony pięcioma Cezarami, najważniejszymi nagrodami filmowymi we Francji. Zbierający entuzjastyczne recenzje (aż 84% pozytywnych opinii na portalu Rotten Tomatoes!) hit francuskich kin (ponad 1 milion widzów!) opowiada o rodzinie próbującej odnaleźć się w świecie genetycznej epidemii. Film ten uplasował się na 11. miejscu w zestawieniu rodzimych produkcji, które we Francji w 2023 roku przekroczyły barierę jednego miliona sprzedanych biletów. Ten niezwykle oryginalny projekt otwierał prestiżowy konkurs Un Certain Regard na festiwalu w Cannes w 2023 roku oraz został doceniony przez liczne międzynarodowe festiwale w tym m.in.: w Londynie, Busan, Palm Springs, Sitges i na Warszawskim Festiwalu Filmowym. W rolach głównych wystąpili: Romain Duris („Heartbreaker. Licencja na uwodzenie”), Adèle Exarchopoulos („Życie Adeli – Rozdział 1 i 2”) i Paul Kircher („Mała lekcja miłości”). „Królestwo zwierząt” od 14 czerwca tylko w kinach.
W niedalekiej przyszłości przez ludzką populację przetacza się epidemia niewyjaśnionych mutacji genetycznych. Za ich sprawą niektórzy jej przedstawiciele zaczynają coraz bardziej upodabniać się swoim wyglądem i zachowaniem do zwierząt. Te obdarzone nadludzkimi umiejętnościami hybrydy uznawane są jednak za zagrożenie i izolowane w specjalnych ośrodkach. Jedną z osób dotkniętych taką mutacją jest Lena - żona François (Romain Duris). Na wieść o wypadku konwoju w dzikiej części lasu i ucieczce transportowanych w nim hybryd, mężczyzna wspólnie ze swoim 16-letnim synem Emilem wyrusza na desperackie poszukiwanie swojej partnerki. Będzie to wyzwanie zarówno dla ojcowskiej relacji François ze swoim dzieckiem jak również dla całej trójki jako rodziny. Czeka ich prawdziwe emocjonalne trzęsienie ziemi, które wystawi wszystkich na próbę.
RAVE
Reż. Dawid Nickel, Łukasz Ronduda, 79 min, 2024, Polska, dokumentalny
Opis: Film opowiada o muzyce techno i kulturze rave w Polsce. Przewodnikiem po tym świecie jest dwójka młodych rejwerów z pokolenia Z: Marysia i Janusz oraz Marcello Zamenhoff, performer i jeden z pionierów techno w naszym kraju. Młodzi bohaterowie są zafascynowani modą na lata 90. XX wieku, ale posiadają też krytyczną świadomość naiwności oraz utopijności postulatów osób z pierwszego polskiego pokolenia techno.
Film zderza współczesność z unikalnymi archiwami polskich imprez sprzed 30 lat, reprezentującymi konflikt pomiędzy miejską, artystyczną kulturą rejwową a wiejskmi imprezami techno spod znaku klubu Ekwador w Manieczkach. Bohaterowie szukają odpowiedzi na podstawowe pytanie, czy młodemu pokoleniu uda się pojednać podzieloną klasowo od lat 90. XX wieku scenę klubową w Polsce?
ROZMOWA
Reż. Francis Ford Coppola, 113 min, 1974, USA, dramat, thriller
Opis: Ekspert od monitoringu Harry Caul (w tej roli Gene Hackman) zostaje zatrudniony do śledzenia młodej pary, którą nagrywa podczas spaceru po zatłoczonym Union Square w San Francisco. Podczas odsłuchiwania nagrań nabiera podejrzeń, że zarejestrowana rozmowa ujawnia tajemniczy spisek. Harry uznawany jest za eksperta w swoim zawodzie. Obsesyjnie jednak obawia się podsłuchu i dlatego trzyma się na uboczu, oddzielając interesy od życia osobistego. Jest do tego stopnia na tym punkcie przewrażliwiony, że na wszelkie sposoby broni dostępu do swojej prywatności.
W tym roku mija 50 lat od powstania arcydzieła Francisa Forda Coppoli. Utrzymana w konwencji thrillera „Rozmowa” zadaje pytanie dotyczące władzy, moralnej odpowiedzialności a także skutków postępującego rozwoju technologicznego. Została zrealizowana dwa lata po „Ojcu chrzestnym”. Reżyser zwykł mówić, że film o Vito Corleone zrealizował tylko po to, by mieć środki na nakręcenie właśnie filmu o Harrym Caulu. Finansowy i artystyczny sukces opowieści o mafijnej rodzinie spowodował, że Coppola mógł ziścić swój wymarzony projekt. „Rozmowa” jest filmem, który mimo swojego uniwersalnego i ponadczasowego przesłania, wpisuje się w panującą wówczas w Stanach Zjednoczonych atmosferę wywołaną aferą Watergate. Tym filmem Coppola potwierdził swój status jednego z najciekawszych twórców lat 70., którego twórczość łączy w sobie cechy kina amerykańskiego i europejskiego. Za swój film otrzymał pierwszą w swojej karierze Złotą Palmę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes (drugą odbierze 5 lat później za „Czas Apokalipsy”). Jest jednym z dziewięciu reżyserów, którzy dwukrotnie otrzymali najwyższe canneńskie wyróżnienie.
Oryginalna wersja językowa: angielska. Film z napisami w języku polskim.
Film przeznaczony dla widzów od 15 roku życia.
THE ROYAL HOTEL
Reż. Kitty Green, 91 min, 2023, Australia, Wlk. Bryt., thriller
Opis: Nowy film jednej z najciekawszych współczesnych reżyserek Kitty Green, opowiada historię dwóch przyjaciółek, które w poszukiwaniu tymczasowej pracy trafiają na australijską prowincję, gdzie ich życie zmienia się w koszmar.
Hanna i Liv podróżują z plecakami po Australii. Po tym, jak skończyły im się pieniądze, Liv namawia przyjaciółkę do podjęcia tymczasowej pracy barmanki w pubie „The Royal Hotel” na prowincji. Właściciel baru Billy wraz z miejscowymi wprowadzają dziewczyny w specyficzny, pełen alkoholu klimat. Wkrótce jednak Hanna i Liv zostaną postawione w sytuacji, która wymknie im się spod kontroli.
W OGNIU. HISTORIA ANITY PALLENBERG
Reż. Svetlana Zill, Alexis Bloom, 110 min, 2023, USA, dokumentalny
Opis: Anita Pallenberg – niemiecka modelka i aktorka – zyskała sławę w latach 60. i 70. XX wieku. Film, w którym jej pamiętniki czyta Scarlett Johansson, opowiada o ekscentrycznym życiu muzy Rolling Stonesów. Opisywano ją jako boginię rock n’rolla, kapłankę voodoo, złą uwodzicielkę. Oskarżano o próbę rozbicia The Rolling Stonesów z uwagi na romanse z trzema członkami zespołu. Kilka piosenek Stonesów było inspirowanych jej osobą, nazywano ją nawet szóstym Stonesem. Pojawiła się także na okładce magazynu „Vogue”. Anita Pallenberg – niemiecka modelka i aktorka – zyskała sławę w latach 60. i 70. XX wieku dzięki swojej burzliwej biografii.
Film, w którym pamiętniki Anity czyta Scarlett Johansson, opowiada o jej ekscentrycznym życiu, rodzinie i karierze. Poznajemy jej nieopublikowane do tej pory wspomnienia. Oglądamy nigdy wcześniej nie pokazywane archiwalia filmowe i zdjęcia rodzinne ukazujące jej role filmowe, a także pobyty w Szwajcarii, Nowym Jorku i Londynie. Obserwujemy ją w roli matki, ikony mody i projektantki. W filmie pojawiają się także członkowie jej rodziny oraz przyjaciele, w tym Keith Richards i jej dzieci. Film opowiada słodko-gorzką historię kobiety, która żyjąc na krawędzi i mając rock’n’rollowego ducha, wywarła ogromny wpływ na kulturę i obyczaje swojego pokolenia, wyprzedzając znacząco swoje czasy.