"Obrazy pamięci" | #M2WSwirtualnie

Muzeum II Wojny Światowej w ramach obchodów 80. Rocznicy Zbrodni Katyńskiej przygotowało wieczór artystyczny „Obrazy Pamięci” inspirowany twórczością Władysława Sebyły – zamordowanego przez Sowietów polskiego poety katastroficznego. Zaprezentowanie całości wydarzenia, wraz ze specjalnie skomponowaną muzyką, choreografią i wizualizacjami jest obecnie ze zrozumiałych względów niemożliwe, dlatego pragniemy przybliżyć Państwu twórczość Władysława Sebyły w formie on-line i zaprezentować jedną z sześciu części utworu skomponowanego na tę okoliczność przez Adama Tańskiego. 
 

To, co ma być w sztuce żywym, wszystko to musi przejść duszę twórcy. 

Kazimierz Wierzyński
 

Sztuka jest jednym ze sposobów opowiadania wielu historii. To ona sprawia że tematyka, często niezwykle trudna, a czasem wręcz niewyobrażalna czy przerażająca, staje się łatwiejsza do opowiedzenia i przekazania odbiorcy. To dzięki jej rozważaniu i kontemplacji człowiek pełniej może w historii uczestniczyć – być tam, gdzie sam nigdy by nie dotarł. Jednak aby tak się stało, uzewnętrznić się muszą przeżycia twórcy, często bolesne i trudne. 

W roku 1905 umiera Henryka Sebyła – matka trzyletniego Władysława. Pięć lat później rodzina Sebyłów opuszcza Kłobuck – miasto dzieciństwa, do którego wspomnień poeta często powraca w swojej twórczości. Tworzyć zaczyna wcześnie - już jako uczeń gimnazjum, jednak  fakt ten zachowuje dla siebie. Z jednej strony miłość do kraju, z drugiej niechęć do jakichkolwiek konfliktów zbrojnych sprawia, że walka w I Powstaniu Śląskim jest dla niego ogromnym wyzwaniem, które, o czym jeszcze nie wie, przyjdzie mu podjąć ponownie. W roku 1921 rozpoczyna studia na Politechnice Warszawskiej, lecz rok później porzuca uczelnię techniczną by podjąć studia na Wydziale Filologii Uniwersytetu Warszawskiego. Po studiach zostaje redaktorem i współwydawcą pisma „Kwadryga” a od roku 1932 współpracuje również z dwutygodnikiem „Zet”. Jako krytyk prowadzi  „Kwadrans Literacki” w Polskim Radiu. W 1939 r., zostaje zmobilizowany. Bierze udział w kampanii polskiej, zostaje aresztowany i umieszczony w sowieckim obozie w Starobielsku. Zamordowany 11 kwietnia 1940 r. przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie. 

Katastroficzne oraz mroczne motywy i obrazy z twórczości Władysława Sebyły okazały się prorocze, a ciemny, złowróżbny las stał się mogiłą poety. 
 

IV - Władysław Sebyła 

O świecie bez marzenia, o snie bez marzenia,
O serce moje oschłe i wiary niegodne.
Gdy każdy płomień w tobie w kamień się zamienia, 
Jakże będziesz kamieniem sycić dusze głodne.

Krzyczą tłumy, szaleństwem wodzów zagrożone,
Wyje zwierz, wypłoszony głodem z legowiska,
Nadchodzą noce ognia, dnie od krwi czerwone, 
Pora, gdy skały pójdą w proch, już bliska.

O świecie bez marzenia, jałowy i twardy.
Zanim moc twoja zadrży, nim z trwogi pobledniesz,
Nim cię czasy cierpienia uleczą z pogardy,
Proś o miłość, myśl jasną i słowo powszednie.