Muzeum II Wojny Światowej

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego nie uznaje postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wstrzymującego łączenie muzeów

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego nie uznaje postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wstrzymującego łączenie muzeów.

Postanowieniem z dnia 16 listopada 2016 r. w sprawie o sygn. akt VII SA/Wa 2411/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wstrzymał wykonanie zarządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 6 września 2016 r. w sprawie połączenia państwowych instytucji kultury Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku i Muzeum Westerplatte i Wojny 1939 oraz utworzenia państwowej instytucji kultury – Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.

Należy przypomnieć również, że w uzasadnieniu ww. postanowienia Sąd zwrócił uwagę, że wykonanie zarządzenia Ministra skutkowałoby utratą bytu prawnego przez dotychczasowe Muzeum II Wojny Światowej, co niewątpliwie jest skutkiem trudnym do odwrócenia i wysoce szkodliwym, jak również, iż dokonywanie połączenia (w tym prowadzenia niezbędnych dla tego procesu czynności przygotowawczych, takich jak inwentaryzacja, przy niezakończonych jeszcze pracach budowlanych), generowałoby nieuzasadnione przestoje na budowie i niepotrzebne, olbrzymie koszty.

Tymczasem, pełnomocnik Ministra, dr hab. Zbigniew Wawer, poinformował Dyrektora Muzeum, że mimo wydania ww. postanowienia przez WSA oraz bez względu na przytaczane przez Muzeum i Sąd konsekwencje, jakie wywoła wykonanie zarządzenia Ministra w sprawie połączenia, MKiDN nie czuje się związane postanowieniem WSA, albowiem nie jest ono jeszcze prawomocne. Takie samo stanowisko przedstawił w imieniu Ministra na posiedzeniu Rady Powierniczej Muzeum w dniu 16 grudnia 2016 r. wicedyrektor Departamentu Dziedzictwa Kulturowego MKiDN  Piotr Szpanowski. Tym samym MKiDN wyraziło wolę procedowania tak, jakby orzeczenia WSA nie było i kontynuowania  procesu połączenia instytucji kultury.

Należy  stwierdzić, że taka argumentacja jest sprzeczna z ideą ochrony tymczasowej przewidzianej przepisami ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, która ma zapobiec właśnie zaistnieniu negatywnych konsekwencji wykonania aktu przed rozpoznaniem skargi na rzeczony akt. Podobnie wypowiada się orzecznictwo. Można w tym miejscu dla przykładu zacytować fragment uzasadnienia postanowienia

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 20 kwietnia 2016 r., ( I SA/Gd 225/16)

w którym Sąd wyraźnie podkreśla, że: „Istotą postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji jest udzielenie stronie skarżącej ochrony tymczasowej polegającej na niedoprowadzeniu do wykonania decyzji do chwili wydania wyroku przez sąd pierwszej instancji, albowiem jej wykonanie może grozić wyrządzeniu skarżącemu szkody czy też spowodować trudne do odwrócenia skutki. Wniosek, że postanowienie w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu może być wykonalne dopiero po jego uprawomocnieniu się, mogłoby doprowadzić do sytuacji, że jeszcze przed rozpoznaniem zażalenia na ww. postanowienie zaskarżona decyzja zostałaby wykonana, co w ocenie Sądu całkowicie niweczyłoby istotę ochrony tymczasowej udzielanej na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a.”

Mając na uwadze powyższe, Muzeum uważa działania MKiDN za naruszające listopadowe orzeczenie WSA w Warszawie, jak również za nieznajdujące umocowania w prawie oraz szkodliwe zarówno dla samego Muzeum, jak i Skarbu Państwa.

Materiały do pobrania