Finisaż wystawy „Walka i cierpienie” w Budapeszcie 

14 listopada 2019 r o godz. 16.00 w Węgierskim Muzeum Narodowym w Budapeszcie odbył się uroczysty finisaż wystawy „Walka i cierpienie” zorganizowany przez Instytut Polski w Budapeszcie. Wydarzenie objęte zostało patronatem Zsolta Semjéna, wicepremiera Węgier.

„Walka i cierpienie” to międzynarodowy projekt realizowany przez Muzeum II Wojny Światowej wspólnie z Ministerstwem Spraw Zagranicznych RP. Wystawa była prezentowana w kilkudziesięciu polskich placówkach zagranicznych na 6 kontynentach w takich miastach jak Waszyngton, Brasília, Meksyk, Edynburg, Wiedeń, Belgrad, Dżakarta i Canberra. Ekspozycja stanowi atrakcyjną opowieść o polskim doświadczeniu II wojny światowej, szczególną wagę przywiązując do ukazania tragizmu wojny i starań polskiego żołnierza o odzyskanie niepodległej ojczyzny. Jej celem było przybliżenie postaw polskich obywateli wobec przytłaczającej siły agresorów, a następnie okupantów. W Budapeszcie wystawa prezentowana była od 1 września. 

Zebranych gości powitał dyrektor Węgierskiego Muzeum Narodowego Benedek Varga. Gospodarz podkreślił, iż wystawa cieszyła się dużym zainteresowaniem. Miejsce ekspozycji znajdowało się przy bardzo popularnym szlaku turystycznym, dzięki czemu wiele osób miało okazję się z nią zapoznać. Następnie głos zabrała dyrektor Instytutu Polskiego w Budapeszcie Joanna Urbańska, która również zwróciła uwagę na wysoką frekwencję turystów, którzy przez dwa miesiące odwiedzali wystawę. W dalszej części spotkania o projekcie „Walka i cierpienie” oraz stosunkach polsko-węgierskich opowiedział dyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku dr Karol Nawrocki.

Porównywanie cierpień jest zawsze sprawą karkołomną. Stąd też my prezentując tą wystawę dokładnie w 147 na dzień dzisiejszy miejscach na całym świecie nie chcieliśmy ścigać się w bólu a przypomnieć jedynie, że II wojna światowa rozpoczęła się 1 września 1939 roku strzałami na Westerplatte i była wynikiem współdziałania dwóch równie brutalnych systemów totalitarnych. Czuję i wiem, że znajduję w Państwu zrozumienie z dwoma systemami totalitarnymi tutaj w Budapeszcie na Węgrzech, ale powinniśmy mieć też wspólnie poczucie, że nie jest to rzeczą oczywistą w innych zakątkach Europy i świata. Czasami ta odpowiedzialność za zbrodnie wojenne rozkłada się niesymetrycznie między dwóch zbrodniarzy – Hitlera i Stalina, a jest między tymi dwoma systemami pewien dysonans wynikający oczywiście z wielu szczegółów. (…) Czuje się w bardzo miłym obowiązku, aby odnieść się do stosunków polsko-węgierskich w czasie II wojny światowej. (…) Dzięki decyzji wielkiego przyjaciela Polski, pana premiera Pála Telekiego 18 września 1939 roku otworzono przed Polakami granice węgierską, dzięki czemu schronienie znalazło około 100 000 osób. 

Na koniec dr Károly Kapronczay wygłosił wykład „Uchodźcy polscy na węgierskiej ziemi w czasie II wojny światowej”. Przedstawione zostało wsparcie, jakie Polacy szukający schronienia w czasie II wojny światowej uzyskali od Węgier. Co ważne, kraj udzielił pomocy nie tylko wojskowym, ale i cywilom.