Delegacja Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku upamiętniła ofiary terroru na cmentarzu na gdańskiej Zaspie

9 grudnia obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Pamięci i Godności Ofiar Zbrodni Ludobójstwa oraz Zapobiegania tej Zbrodni. Z tej okazji delegacja Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku złożyła kwiaty na Cmentarzu Ofiar Terroru Hitlerowskiego na gdańskiej Zaspie.

9 grudnia 2021 r.  p.o. dyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku dr hab. Grzegorz Berendt oraz przewodniczący Młodzieżowej Rady MIIWŚ Mikołaj Sobański-Jóźwiak złożyli kwiaty na Cmentarzu Ofiar Terroru Hitlerowskiego na gdańskiej Zaspie. Obchodzony 9 grudnia Międzynarodowy Dzień Pamięci i Godności Ofiar Zbrodni Ludobójstwa oraz Zapobiegania tej Zbrodni ma na celu zarówno podniesienie świadomości na temat konieczności zapobiegania i zwalczania zbrodni ludobójstwa, jak i być wyrazem uhonorowania i upamiętnienia ofiar tej okrutnej zbrodni.

Jak dodaje p.o. dyrektor MIIWŚ w Gdańsku dr hab. Grzegorz Berendt:

Składane dziś kwiaty na Cmentarzu Ofiar Terroru Hitlerowskiego na gdańskiej Zaspie są symbolicznym gestem pamięci wobec wszystkich ofiar ludobójstwa, które padły ofiarą systemów totalitarnych, tracąc najcenniejszy dar, jakim jest życie. Obchodzony 9 grudnia Dzień Pamięci niech będzie dla nas wszystkich momentem refleksji nad przeszłością, jak i pochyleniem się nad przyszłością, która powinna być kształtowana w poszanowaniu dla mądrości doświadczeń wcześniejszych pokoleń. Ofiarom winniśmy pamięć, a sprawcy muszą być osądzeni, nawet jeżeli może być to już tylko jednoznaczny osąd moralny.     

W 2015 r. Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych ustanowiło 9 grudnia jako Międzynarodowy Dzień Pamięci i Godności Ofiar Zbrodni Ludobójstwa oraz Zapobiegania tej Zbrodni, na mocy jednogłośnie przyjętej rezolucji A/RES/69/323. Wybór daty nie był przypadkowy, gdyż nawiązywała ona do przyjętej przez ONZ w dniu 9 grudnia 1948 r. Konwencji w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa. Tragiczne doświadczenia II wojny światowej sprawiły, iż koniecznym i uzasadnionym było wprowadzenie do prawa międzynarodowego zapisów mających służyć skutecznym możliwościom karania sprawców ludobójstwa oraz zapobieganiu mu w przyszłości. Warto dodać, iż jednym z głównych twórców Konwencji był polski prawnik żydowskiego pochodzenia – Rafał Lemkin (1900-1959), który stracił część swojej rodziny w czasie Holokaustu.