#ArmiaKrajowaM2WŚ - Powołanie Armii Krajowej

#ArmiaKrajowaM2WŚ - Powołanie Armii Krajowej

14 lutego 1942 r. decyzją Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego doszło do przekształcenia Związku Walki Zbrojnej w Armię Krajową. W 80. rocznicę jej powołania rozpoczynamy cykl #ArmiaKrajowaM2WŚ opowiadający o wybranych zagadnieniach związanych z historią AK na podstawie zbiorów Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.

 

Armia Krajowa była pełnoprawną kontynuatorką formacji utworzonej już w pierwszych dniach niemieckiej i sowieckiej okupacji kraju – Służby Zwycięstwu Polski, przekształconej następnie w Związek Walki Zbrojnej. Rozkaz powołujący AK znacząco podniósł rangę sił zbrojnych w zniewolonym kraju. Ze związku stały się bowiem podziemną armią, na której czele stanął gen. Stefan Rowecki „Grot”. AK była największą konspiracyjną armią na terenie całej Europy. Szacuje się, że w 1944 r. liczyła przeszło 350 tys. zaprzysiężonych żołnierzy.

 

Działania AK były skierowane na odzyskanie przez Polskę niepodległości przy użyciu najróżniejszych środków. Organizacja wyróżniała się olbrzymią różnorodnością owych działań: akcji zbrojnych, dywersyjnych, wywiadowczych czy też propagandowych. Istotnym elementem było również szkolenie kadr, pozyskiwanie i produkcja broni, a także konspiracyjna obecność w obozach zagłady i jenieckich. AK poprzez swą bieżącą działalność dawała wyraz polskim aspiracjom niepodległościowym, podtrzymując na duchu społeczeństwo żyjące w kraju ogarniętym bestialstwem okupacyjnej rzeczywistości. Przygotowywano się do wywołania ogólnokrajowego powstania zbrojnego (akcja „Burza”).

 

AK działała na terenie całej okupowanej Polski. Na jej czele stał komendant główny. Rozbudowa struktur AK następowała wraz z prowadzeniem akcji scaleniowej. W jej wyniku szeregi podziemnej armii zasiliły rozproszone uprzednio siły wojskowe wielu konspiracyjnych organizacji i partii politycznych, np. ludowców (Bataliony Chłopskie). Niezwykle ważne dla działań AK było wsparcie ze strony kilkuset specjalnie przeszkolonych w Wielkiej Brytanii żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych, zrzucanych na spadochronach na teren okupowanej Polski (cichociemni).

 

Decyzją komendanta gen. Leopolda Okulickiego „Niedźwiadka” AK została rozwiązana 19 stycznia 1945 r. Wielu żołnierzy kontynuowało jednak walkę o niepodległość ojczyzny, angażując się w formowanie zupełnie nowych struktur podziemia, które nie pogodziło się z nową okupacją kraju, tym razem ze strony Związku Sowieckiego i podporządkowanych mu polskich komunistów.

 

 

---

W 80. rocznicę powołania Armii Krajowej Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku przygotowało nowy cykl, poświęcony AK – #ArmiaKrajowaM2WŚ.

Na łamach naszych mediów społecznościowych będą publikowane wybrane zagadnienia związane z działaniami żołnierzy podziemnego Wojska Polskiego na podstawie zbiorów zgromadzonych w Muzeum. Zaprezentujemy co ciekawsze eksponaty i zdjęcia oraz przybliżymy losy osób związanych z AK, w podziale na konkretne kategorie, tworzące osobne cykle tematyczne. Zachęcamy do śledzenia naszych mediów społecznościowych.

Grafika na tło: Fotografia por. Romana Medwicza „Morskiego”, 1944–1945 (MIIWŚ)
Grafika na tło: Fotografia por. Romana Medwicza „Morskiego”, 1944–1945 (MIIWŚ)
dodaj opis
Fot.: Żołnierze 3. Wileńskiej Brygady AK Józef Jachimowicz „Norwid” i Zbyszek Siemaszko „Swojak”, 1944 (MIIWŚ)