9 stycznia 1942 r. u wybrzeży Balearów zatonął statek Lamoricière - na jego pokładzie znajdował się m.in. kryptolog Jerzy Różycki

Statek pasażerski Lamoricière zatonął u wybrzeży Balearów 9 stycznia 1942 r. Na jego pokładzie znajdował się m.in. Jerzy Różycki - najmłodszy członek zespołu kryptologów, który złamał i rozpracował na przełomie lat 1932/1933 szyfr niemieckiej Enigmy. 

W październiku 1926 roku Jerzy Różycki rozpoczął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego. Trzy lata później znalazł się w grupie najzdolniejszych studentów matematyki, którzy uczestniczyli w tajnym kursie podstaw kryptologii. Rozpoczął pracę w poznańskim Biurze Szyfrów Sztabu Głównego Wojska Polskiego. W 1932 roku zespół pod kierownictwem prof. Mariana Rejewskiego przeniesiono do Warszawy. Pod koniec grudnia 1932 roku w Pałacu Saskim doszło do przełomu w pracy zespołu nad niemiecką maszyną szyfrującą Enigma. Wkładem Różyckiego w sukces było opracowanie tzw. metody zegara, pozwalającej na określenie wyboru i ustawienia wirnika w maszynie. 

Podróż na statku Lamoriciére  była dla polskiego kryptologa powrotem do ośrodka dekryptażu Kadyks, znajdującego się na terenie Francji Vichy. Utrzymujące do listopada 1942 roku formalną neutralność państwo, nieokupowane przez Niemcy, prowadziło tajną wymianę informacji m.in. z ambasadorem USA, adm. Williamem Danielem Leahy. Na terenie Państwa Vichy działały utajnione ośrodki polskiego wywiadu, w tym Kadyks niedaleko Uzès (współorganizowane przez członków Biura Szyfrów - komórki Oddziału II Sztabu Generalnego WP), które prowadziły nasłuch niemieckiej komunikacji radiowej. Lamoriciére zatonęła w niewyjaśnionych do tej pory okolicznościach na północny wschód od wyspy Minorka na Morzu Śródziemnym, z 222 osobami na pokładzie. Oprócz Różyckiego zginęli także członkowie Biura Szyfrów- kpt. Jan Graliński i Piotr Smoleński.