77. rocznica śmierci majora Henryka Sucharskiego

77. rocznica śmierci majora Henryka Sucharskiego

30 sierpnia przypada 77. rocznica śmierci majora Henryka Sucharskiego, dowódcy obrony Westerplatte we wrześniu 1939 r.

 

Henryk Sucharski całe życie był związany z Wojskiem Polskim. Za zasługi w boju w czasie wojny polsko-bolszewickiej został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. W okresie międzywojennym, jako zawodowy oficer, odbywał służbę w różnych jednostkach na terenie kraju. W grudniu 1938 r. został mianowany komendantem Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte. Po objęciu stanowiska zintensyfikował prace prowadzące do poprawy możliwości obronnych placówki. Działania te, po wybuchu II wojny światowej zapoczątkowanej niemiecką agresją na Polskę, przyczyniły się do utrzymania Składnicy w polskich rękach do 7 września 1939 r. Wówczas, biorąc pod uwagę brak perspektyw na odsiecz i całkowite okrążenie, poddał placówkę.

 

Okres wojny spędził w niemieckich obozach jenieckich. Po wyzwoleniu z niewoli zrezygnował z powrotu do Polski rządzonej przez komunistów. W styczniu 1946 r. został przyjęty do służby wojskowej w II Korpusie Polskim we Włoszech. Od sierpnia 1946 r. schorowany przebywał w brytyjskim szpitalu wojskowym w Neapolu, gdzie zmarł 30 sierpnia 1946 r.

 

W 1971 r. ekshumowane szczątki majora Sucharskiego zostały sprowadzone z Włoch, a 1 września trumnę udekorowaną Krzyżem Komandorskim Orderu Virtuti Militari złożono na Cmentarzu Obrońców Westerplatte. 

Fot 1
Major Henryk Sucharski w mundurze II Korpusu Polskiego, Rimini (Włochy), luty 1946, (fot. domena publiczna)
Fot 2
Major Henryk Sucharski w dniu kapitulacji, 7 września 1939 r. (fot. Muzeum II Wojny Światowej)