55. rocznica śmierci generała Tadeusza „Bora” Komorowskiego
24 sierpnia 1966 r. zmarł generał Tadeusz „Bór” Komorowski, Komendant Główny Armii Krajowej, Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych i premier rządu RP na uchodźstwie.
Generał Komorowski objął funkcję Komendanta Głównego AK w 1943 r. po aresztowaniu przez Niemców generała Stefana „Grota” Roweckiego. W listopadzie 1943 r. wydał rozkaz o rozpoczęciu operacji „Burza", zakładającej powstanie zbrojne przeciw Niemcom. Jej celem było zamanifestowanie wobec Sowietów polskich praw do ziem II RP. Wobec szybkiego zbliżania się wojsk sowieckich do Warszawy, Komorowski podjął decyzję o realizacji planu „Burza” w stolicy, czyli wybuchu Powstania Warszawskiego. W czasie walk dowodził całością sił AK w okupowanym kraju, a 30 września 1944 r. został mianowany Naczelnym Wodzem. Po 63 dniach heroicznego boju prowadzonego przez powstańców z przeważającymi siłami niemieckimi, zadecydował o zakończeniu walki. 5 października 1944 r. odmaszerował z Warszawy, wraz ze swoim żołnierzami, do niemieckiej niewoli. W 1945 r. po uwolnieniu z oflagu wyjechał do Anglii, gdzie objął obowiązki Naczelnego Wodza. W późniejszych latach był także premierem rządu RP na uchodźstwie. Zmarł na atak serca w okolicach Buckley, w trakcie polowania. 30 lipca 1994 r. szczątki generała Komorowskiego, sprowadzone z Londynu do kraju, spoczęły w kwaterze Komendy Głównej AK na warszawskich Powązkach.
