31 stycznia 1943 r. dowodzący niemiecką 6. Armią Friedrich Paulus skapitulował w Stalingradzie

31 stycznia 1943 r. dowodzący niemiecką 6. Armią Friedrich Paulus skapitulował w Stalingradzie. Klęska Niemców uznawana jest za przełomową w działaniach zbrojnych na froncie wschodnim.

Mimo zajęcia zdecydowanej większości terenu miasta Stalingrad nie został przez Niemców opanowany. Z czasem Armia Czerwona stopniowo okrążała i odcinała od zaopatrzenia 6. Armię, która znalazła się w kotle. W dniu 12 grudnia 1942 r. oddziały Ericha von Mansteina, dowodzącego Grupą Armii „Don”, podjęły nieudaną próbę przerwania sowieckiej blokady i połączenia z wojskami gen. Paulusa. Dowodzący 6. Armią odmówił rozpoczęcia akcji bez zgody Adolfa Hitlera, która nie nadeszła nigdy. Zaopatrzenie dla okrążonych, dostarczane drogą lotniczą, pozostało niewystarczające- żołnierze cierpieli z powodu braku żywności i amunicji, doskwierał im także mróz. Ciągłe ataki Sowietów spowodowały, że Paulus i jego żołnierze znaleźli się w tragicznym położeniu.

Dzień przed kapitulacją Hitler awansował Paulusa do stopnia feldmarszałka. Führer liczył, że dowodzący 6. Armią nie trafi do niewoli i popełni honorowo samobójstwo. 

Paulus bezwarunkowo poddał się 31 stycznia 1943 r. generałowi sowieckiej 64. Armii, Michaiłowi Szumiłowowi. W wyniku tej decyzji 6. Armia przestała istnieć, a tysiące niemieckich żołnierzy trafiło do niewoli. Feldmarszałek Paulus trafił wraz z wysokimi rangą oficerami do łagru Krasnogorodskij nr 27.

Bitwa stalingradzka doprowadziła do przełomu w działaniach zbrojnych na froncie wschodnim. Niemcy utracili impet uderzenia przeciwko Sowietom. Obie strony zaangażowały w walki o miasto łącznie ok. 2 mln żołnierzy, z czego ponad połowa zginęła w walkach (ok. 750 tys. po stronie niemieckiej, ok. 500 tys. po stronie sowieckiej).

Zdj. Widok na fontannę Barmalej w Stalingradzie, 1943 r.