104. rocznica urodzin Tadeusza Pietrzykowskiego
8 kwietnia 1917 r. urodził się Tadeusz Pietrzykowski, pseud. Teddy – polski pięściarz, trener, nauczyciel wychowania fizycznego, jeden z pierwszych więźniów niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, a od 1943 r. także KL Neuengamme oraz KL Bergen-Belsen. Do historii przeszedł nie tylko jako słynny bokser toczący pojedynki o życie w KL Auschwitz. Jako polski patriota, dla którego dewiza „Bóg, Honor, Ojczyzna” była zawsze priorytetem, dawał świadectwo odwagi i pomocy wszystkim tym, którzy tego potrzebowali.
Tadeusz Pietrzykowski karierę bokserską rozpoczął jako gimnazjalista, trenując między innymi pod okiem słynnego Feliksa Stamma, uznanego za twórcę tzw. polskiej szkoły boksu. Tadeusz osiągnął w tym czasie wicemistrzostwo Polski i mistrzostwo Warszawy w wadze koguciej.
Przed wojną, odbywając ćwiczenia w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, uzyskał stopień podchorążego. Po staraniach dostał się do polskiej armii i 8 września 1939 r., otrzymał skierowanie do 1. Baterii Obrony Warszawy, gdzie walczył aż do kapitulacji, broniąc dzielnicy Ochota. Wiosną 1940 r. próbował przedostać się do Francji i wstąpić do formowanej tam Armii Polskiej. W pobliżu Peczu blisko granicy węgiersko-jugosłowiańskiej został aresztowany w taborze cygańskim, w którym zatrzymał się na noc. Następnie był więziony w Muszynie, Nowym Sączu oraz Tarnowie.
14 czerwca 1940 r. Tadeusz Pietrzykowski został deportowany pierwszym transportem więźniów politycznych z więzienia w Tarnowie do KL Auschwitz, otrzymał numer obozowy 77. Podczas przebywania w obozie stoczył według różnych szacunków ponad 40 walk. W latach 1941-42 walki odbywały się w łaźni obok bloku nr 2 oraz na placu obok kuchni obozowej, a po 1942 r. w niemal każdą niedzielę w różnych blokach. Bił się m.in. z przedwojennym mistrzem Niemiec w wadze średniej Walterem Düningiem – obozowym kapo, a także holenderskim mistrzem kraju w wadze półśredniej – Leu Sandersem.
W opiniach wielu więźniów, którzy oglądali walki z udziałem Tadeusza Pietrzykowskiego uznawany był za jedynego mistrza wszechwag KL Auschwitz. Zaangażował się w działalność konspiracyjną obozowego ruchu oporu – Związku Organizacji Wojskowej (ZOW) utworzonego w obozie przez Witolda Pileckiego. W obozie KL Auschwitz zetknął się również ze św. Maksymilianem Kolbe. W 1943 r. transportem tysiąca więźniów został deportowany do KL Neuengamme, gdzie otrzymał numer obozowy 17955. Stoczył tam około 20 kolejnych walk bokserskich,, a 24 marca 1945 r. został ewakuowany do KL Bergen-Belsen. Obóz został wyzwolony przez wojska brytyjskie 15 kwietnia 1945 r. Tadeusz Pietrzykowski po odzyskaniu wolności wstąpił do 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka, gdzie zajmował się organizacją zajęć sportowych wśród żołnierzy, jak również sam toczył walki bokserskie na ringach wyzwolonej Europy m.in. w Belgii, Niemczech i Francji.
Po wojnie powrócił do kraju, ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie i został trenerem sportowym oraz nauczycielem wychowania fizycznego.
Tadeusz Pietrzykowski zmarł 18 kwietnia 1991 r. w Bielsku-Białej.
Polski bohater zostanie upamiętniony podczas gali „Rocky Boxing Night im. Tadeusza Pietrzykowskiego”. Wydarzenie pod patronatem Muzeum II Wojny Światowej odbędzie się 23 kwietnia br. w budynku Olivia Star w kompleksie Olivia Business Centre w Gdańsku. Transmisja gali na sportowych antenach Polsatu.
Ponadto 3 września br. do kin trafi film „Mistrz” inspirowany obozową historią „Teddy’ego”. Obraz z Piotrem Głowackim w roli głównej będzie można zobaczyć w naszym Kinie Muzeum.
Wykorzystane zdjęcie pochodzi ze zbiorów prywatnych Eleonory Szafran.
