#WojennyDzień - Początek oblężenia Tobruku przez wojska włosko-niemieckie

10 kwietnia 1941 r. wojska włosko-niemieckie rozpoczęły oblężenie portu i twierdzy Tobruk położonych w libijskiej Cyrenajce. Oblężenie ciągnęło się do końca listopada 1941 r. i zakończyło się niepowodzeniem Włochów i Niemców. Broniące się w mieście siły alianckie, w tym polska Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich, z powodzeniem odparły wszystkie szturmy.

Wojna w Afryce Północnej rozpoczęła się latem 1940 r., wraz z przystąpieniem Włoch Benita Mussoliniego do walki po stronie Niemiec Adolfa Hitlera, a przeciwko Francji i Anglii. Jednakże afrykańska armia włoska, dowodzona na tym terenie przez Rodolfa Grazianiego, podjęła ofensywę przeciwko oddziałom brytyjskim w Egipcie dopiero we wrześniu 1940 r. Po dojściu do egipskiego Sidi Barrani Graziani zatrzymał się i nastąpił okres zastoju w działaniach wojennych. W grudniu inicjatywę przejęli Brytyjczycy dowodzeni przez gen. Archibalda Wavella, którzy rozgromili siły włoskie w Egipcie i Cyrenajce. W czasie brytyjskiej ofensywy został zajęty też Tobruk, który obsadziły głównie jednostki australijskie i brytyjskie.

Klęski Włoch w Afryce zmusiły do działania Niemców. W grudniu 1940 r. rozpoczęli wysyłanie tam własnych sił, nad którymi w lutym 1941 r. dowództwo objął gen. Erwin Rommel. Siły włosko-niemieckie przystąpiły do kontrofensywy w marcu 1941 r., posuwając się na wschód, w stronę Egiptu. Wojska brytyjskie zostały przepołowione i część z nich zamknęła się w Tobruku, a część przygotowywała się do obrony na granicy egipsko-libijskiej.

Obrona Tobruku, zasilana drogą morską, trwała od 10 kwietnia do końca listopada 1941 r., a wzięły w niej udział nie tylko jednostki australijskie i brytyjskie, ale także polskie (SBSK), hinduskie i czeskie. Już w 1944 r. w Australii powstał pierwszy film opowiadający o bohaterstwie obrońców, zatytułowany Szczury Tobruku – określenie to stało się potem powszechnie znane.